قلممم

بعد از مدتها، فارغ از هر امتحان و آزمون زمینی بار دیگر توانستم قلمم را در دست بگیرم.

چقد سخت بود این دوری.

چقد سخت گذشت این مدت.

چقد نامردانه بود فریاد هایی که از عمق فاجعه نیاز به نوشتن داشتند و من آنها را سرکوب کردم.

دیگر خسته شده بودم از این همه آزمون و آزمایش شدن . قلمی که میتوانست مرا آرام کند و من آنرا آرام کنم دیگر در نزد من جایگاه قبلی اش را نداشت. آری من بر قلمم خیانت کرده بودم. و این قانون زمین است برای بازی کردن در نمایش دنیا باید خودت نباشی باید رنگ عوض کنی باید بر علایق خودت پشت کنی و چه بی انصاف است کارگردان این دنیا.

امروز روزی بود که من بر هر نقشی که برایم نوشته بودند نه گفتم و خودم را بازی کردم. امروز روزیست که من خود کارگردان فیلم خودم خواهم بود هرچند دیگر خریدار و خواستاری نداشته باشد.هر چند دیگر مورد توجه ها نباشد.ولی این نمایش دیگر نمایش نیست عین حقیقت است ، حقیقت من ، حقیقت وجودی من برای آنکه زاده شدم ، برای آنکه در من استعداد هایی قرار گرفت و دلم آن هارا انتخاب کرد. امروز روز آشتی من ببا قلمم با خودم و با زندگیم است.

علیرضا . ه

رهیدن ......